نمادگرایی و سبک در طراحی داخلی

نمادگرایی و سبک در طراحی داخلی

در این مقاله نمادگرایی و سبک در طراحی داخلی را در طراحان آریا به شما دوستان معرفی می کنیم.

طراحان آریا سعی بر این دارد تا سایتی جامع و کامل در تمامی ابعاد دکوراسیون داخلی   Interior decoration به شما دوستداران و علاقمندان طراحی داخلی ارائه دهد.اگر به دنبال مدرن ترین سبک های طراحی داخلی دردنیا و سبک های نوین دکوراسیون داخلی هستید؛با طراحان آریا همراه باشید.

بسیاری از نمونه های تاریخی نمادگرایی در طراحی وجود دارد، اما اغلب نمادگرایی نه یک اظهارنظر آگاهانه نسبت به انعکاسی ظریفتر از سبک است. ساختمان های مذهبی، به ویژه کلیساها، تا همین اواخر، اصطلاحات سنتی از سبک یا نمادین بوده است. معماری کلیسا و کلیسا طی قرون وسطی شکوفا شد و سبک معماری کلیسا که نماد غالب آن بود، سبک گوتیک بود. تا پیش از این، کلیساها هنوز در سبک گوتیک طراحی شده بودند. جالب است که توجه داشته باشید که یک کلیسای “گوتیک” که در سال ۱۸۲۰ طراحی و ساخته شد، می تواند به وضوح شناسایی شود، و کلیسای “گوتیک” از سال ۱۹۲۰ تاکنون اثر آن سال را به طور واضح به عنوان تاریخ در سنگ بنای آن شناخته است. در طراحی ساختمان های دولتی یا دولتی یک سنت نمادین یا سبک خاص وجود دارد. هر دو فضای داخلی و بیرونی سالن شهرستان، ساختمان دادگاه، و سازه های اصلی دولت معمولا در سبک “کلاسیک” بود، نماد اقتدار، قدرت، و ثبات، بر اساس ارتباط تاریخی طولانی ما از این مفاهیم با دوران باستان یونانی-رومی و رنسانس بود.

شکل دیگری از نمادگرایی در طراحی داخلی، ایجاد فضای داخلی در اطراف مضامین یا مفاهیم خاص است. در میان اولین نمونه ها، آرامگاه مصری است. طراحی داخلی و دکوراسیون زندگی پادشاه یا رویدادهای خاص را از زندگی او نشان می دهد و کل داخلی به عنوان یک نوع جادویی برای اطمینان از سفر مسافر به زندگی پس از مرگ و تضمین شادی او وجود دارد. نمونه دیگری از یک نمادین داخلی که برای یک هدف خاص ایجاد شده است، شکار شکار رومی، Piazza Amerina، در سیسیلی است که دارای نقاشی های زیبایی و طبقه های تصویربرداری حیوانات و شکار است. یک مثال اخیر بیشتر از یک فضای داخلی به طور مشابه نمادین در همان موضوع خانه تئودور روزولت در صدف خلیج در لانگ آیلند، ساخته شده در سال ۱۸۸۰٫ این پر از شکار و یادگارهای نماد منافع شخصی خود و شخصیت او است.

سبک هایی که در فضای داخلی و مبلمان داخلی ایجاد شده بودند همواره نماد ساختار اجتماعی جامعه بودند که آنها را ایجاد کردند. به عنوان مثال، آسان است به خطوط زیبا و زنانه یک صندلی Louis XV نگاه کنید، ظریف و منحصر به فرد و لوکس و خیره کننده، و آن را به عنوان یک نماد نماد surfacefacilities زندگی در دادگاه است. همچنین می توانید به برخی از مبلمان آمریکایی اولیه آمریکایی نگاه کنید و در ذهن خود به زندگی مهاجرین که آن را شکل می دهند، نگاه کنید. زندگی سخت بود، زمان گرانبها بود، و مبلمان و مبلمان محدود به ملزومات بود. نیاز به استفاده اقتصادی از فضا با دو قطعه کاربردی مانند جعبه خمیر که به عنوان میزها و جداول به صندلی تبدیل شده بود و همچنین بخش های ذخیره سازی برای کتاب مقدس خانواده نیز نشان داده شده بود، نمادی بود.

امروزه، به عنوان کارکردی و کارآیی به عنوان طراحی کسب و کار و دفتر، پر از قوانین ناخواسته مربوط به نمادگرایی است. طراحی یک دفتر نشان دهنده وضعیت ساکنان است. مدیران ارشد در بزرگترین ادارات گوشه ای با بهترین دیدگاه های شهر قرار دارند و همیشه در طبقه بالا شرکت های بزرگ قرار دارند. اندازه میزها نماد نمادین از اهمیت اجرایی در سلسله مراتب شرکت است. با این وجود، افسران عالی ممکن است به طور کامل با میز کنار یکدیگر نشسته و دفاتر شبیه به اتاق نشیمن داشته باشند تا این واقعیت را نشان دهند که آنها فراتر از کاغذ کاری روزمره و بالاتر از نیاز به مبلمان استاندارد هستند. مد ها (یا سبک ها) طراحی متفاوت هستند و حتی در یک دوره کوتاه ۱۰ یا ۲۰ ساله توسعه می یابند. بنابراین، یکی دیگر از نمادهای مواجه شده است که تا حدودی منسوخ شده است. تا همین اواخر، مدیران ارشد انتظار داشتند موکت دیوار به دیوار در دفاتر خود داشته باشند. امروزه این دفاتر ممكن است چوب یا سایر طبقات طبیعی داشته باشند، شاید با فرشهای زیبای منطقه. البته ایده یک دفتر خصوصی، البته، مهم ترین نماد در یک جامعه کسب و کار آگاه در وضعیت است. طراحان، با این حال، دریافتند که نیاز به برقراری ارتباط بین اجرایی و کارکنان، از جمله تماس بصری، اغلب دفاتر خصوصی را کمتر از کارآیی می کند.اگر به دنبال مدرن ترین سبک های طراحی داخلی دردنیا و سبک های نوین دکوراسیون داخلی هستید؛با طراحان آریا همراه باشید.

نمادگرایی و سبک در طراحی داخلی
نمادگرایی و سبک در طراحی داخلی

نمادگرایی در طراحی داخلی مسکونی در سطوح مختلف اتفاق می افتد اما دوباره با تغییر سبک ها تحت تاثیر قرار می گیرد. هنگامی که تلویزیون برای اولین بار در دسترس قرار گرفت، صفحه اصلی به نمادی از رونق تبدیل شد و در عین حال نقطه کانونی فضای داخلی مسکونی بود. تا دهه ۱۹۷۰ یک مجموعه تلویزیونی به یک مالکیت استاندارد تبدیل شد و دیگر تأکید ترکیب نداشت؛ در حقیقت، اغلب پنهان و یا به طور معمول در طرح کلی گنجانده شده است.

یک صاحب خانه احتمالا بسیار آگاه از تصویری است که خانه یا آپارتمان آن را منتقل می کند. به عنوان مثال، مبلمان سنتی هنوز هم با ظرافت در ذهن بسیاری از افراد غیر مجاز همراه است، وضعیتی که می تواند منجر به کسب تولید ضعیف یا تقلید بی معنی سبک های موجود شود. برای اکثر مردم یک آتش واقعی در یک شومینه یک تجربه فیزیکی و بصری لذت بخش است که اغلب انجمن های دلتنگی دارد. از آنجایی که دیگر نیازی به حرارت دادن خانه ها نیستند، شومینه های قرن بیستم به طور فزاینده ای تبدیل به یک لوکس و در نتیجه نمادی از محتوا برای بسیاری از مردم است. این شرایط اغلب منجر به نابودی شومینه از بدترین طراحی ممکن، با آتش سوزی شده است.اگر به دنبال مدرن ترین سبک های طراحی داخلی دردنیا و سبک های نوین دکوراسیون داخلی هستید؛با طراحان آریا همراه باشید.

از دیدگاه طراح، نمادگرایی طراحی در فضاهای عمومی در زمانهای معتبر معتبر است اما می تواند و باید در اصطلاح معاصر به جای تقلید سبک از دوران گذشته استفاده شود. یک نمونه از موفقیت این طرح در سالن جدید شهر بوستون، که در سال ۱۹۶۸ ساخته شده است، نشان می دهد که دولت، اقتدار و کرامت را در شرایط کاملا اصلی و معاصر نشان می دهد. دلیلی معتبر برای آگاهانه نمادگرایی در داخل خانه های مسکونی وجود دارد، مگر اینکه این نوع نماد فرهنگی در مناظر ژاپنی، مانند خانه چای زین (cha-shitsu)، که در آن ویژگی های طراحی خاص، منعکس کننده یک شیوه زندگی و معنای تشریفاتی دارد

اجزای فیزیکی طراحی داخلی

بخش قبلی در مورد اجزای زیبایی شناختی بر این واقعیت تأکید دارد که در طراحی کل اثر یا کل اثر مهمتر از دستگاه خاص یا عنصر مورد استفاده است. همانطور که در مورد اجزای معماری نیز صادق است، این موضوع در بحث زیر باید در ذهن داشته باشد.

نمادگرایی و سبک در طراحی داخلی
نمادگرایی و سبک در طراحی داخلی

سقف ها
گرچه سقف ها در بیشتر قسمت های داخلی بزرگترین سطح ناهموار است، اغلب آنها توسط طراحان آماتور و حتی طراحان حرفه ای نادیده گرفته می شوند. نتیجه، به خصوص در اتاق های عمومی و اداری، اغلب یک توده دستگاه های نورپردازی، فروشگاه های تهویه مطبوع و غیره است. سقف ها در سنت های باروک و قرن نهم تاکید شده بود: داخلی زیبا از این دوره ها دارای سقف های بسیار تزئینی، تزئینی، با سطوح رنگ شده و یا جزئیات دقیق گچ و طرح های پیچیده بود.

تعداد کمی از طراحان مدرن از امکانات طراحی شده توسط سقف استفاده می کنند. یکی از این امکان ایجاد عناصر بافت چوب با چوب است. البته، باید در اثر یک سقف گچ ساده در یک محیط داخلی به خوبی طراحی شده احترام گذاشت؛ اغلب سقف گچ سفید مورد نیاز است تا منعکس کننده نور و ایجاد انسجام آرام به فضا باشد. از آنجایی که بیشتر سقف مدرن کم است، یک بافت سنگین یا یک رنگ قوی می تواند یک احساس افسرده ایجاد کند؛ از این رو، محبوبیت یک سقف سفید ساده. مهم است که یک سقف ساده فقط این باشد: یک سطح بدون ضایعات، بدون ضربه ها و بدون مناطق کوچک و غیرمستقیم از ارتفاع های مختلف.اگر به دنبال مدرن ترین سبک های طراحی داخلی دردنیا و سبک های نوین دکوراسیون داخلی هستید؛با طراحان آریا همراه باشید.

در ساختمان های عمومی معاصر، اغلب سقف “آویزان” زیر زیرزمین های ساختمانی بتنی وجود دارد. فضای بین تخته و سقف “آویزان” برای تجهیزات مکانیکی و همچنین برای روشن کردن سیستم روشنایی مورد نیاز است.

بخش پیشین این مقاله تغییرات ارتفاع در مقیاس و فضا را مورد بحث قرار داد. مهم این است که اگر چنین دستگاهی موفق شود، ارتفاع های مختلف سقف مربوط به طرح اتاق را حفظ می کند. برای مثال، یک سقف پایین در یک منطقه ناهار خوری می تواند دلپذیر و صمیمی باشد، اما سقف کاذب که فقط بخشی از این منطقه را پوشش می دهد می تواند بیشتر منحرف شود.

طبقه
اساسا، دو نوع طبقه برای فضای داخلی وجود دارد: آنهایی که بخشی جدایی ناپذیر از ساختار و کسانی هستند که بعد از ساختار تکمیل شده اعمال می شوند. طراحان داخلی با معماران همکاری می کنند تا بتوانند کف پوش هایی نظیر تخته سنگ، سنگ تراشی، سنگ، آجر، بتنی و یا چوب را مشخص کنند، اما در بیشتر قسمت های داخلی کف سازی در مرحله بعد طراحی شده و اغلب در طول زندگی ساختمان تغییر می کند . گاهی اوقات ممکن است یک طبقه سنگین مانند تراسو یا سنگ را در یک ساختمان به پایان رسانده یا در زمان بازسازی معرفی کنید، اما این مواد، مانند آنها بسیار زیبا هستند، به عنوان برنامه های کاربردی سطح بسیار گران هستند.

کف پوش های مصنوعی و مصنوعی معمولا به عنوان طبقه های مقاوم در برابر طبقه بندی می شوند. قدیمی ترین این نوع مشمع کف اتاق است. مواد کفپوش انعطاف پذیر که در اواخر قرن بیستم عرضه می شود شامل آسفالت، آزبست وینیل، مشمع کف اتاق، چوب پنبه و وینیل است. چوب پنبه که مصنوعی نیست، خوش تیپ است، اما نگهداری آن دشوار است و بطور انحصاری دوام ندارد. اساسا، دیگر کاشی های مقاوم در برابر کف، مواد کفپوش عالی هستند که هر دو اقتصادی هستند و به راحتی نگهداری می شوند. آنها می توانند تقریبا هر ظاهر داده شوند که وسوسه ای است که سازندگان قادر به مقاومت در برابر آن نیستند. هنگامی که کاشی های ساده، در رنگ های خوب یا بافت هستند، آنها بسیار جذاب و مناسب هستند، اما اغلب آنها برای تقلید سنگ، آجر، موزاییک یا سایر مواد ساخته شده اند و نتایج به طور کلی رضایت بخش ترند

کف پوش های مصنوعی معمولا به عنوان طبقه های مقاوم در برابر طبقه بندی می شوند. قدیمی ترین این نوع مشمع کف اتاق است. مواد کفپوش انعطاف پذیر که در اواخر قرن بیستم عرضه می شود شامل آسفالت، آزبست وینیل، مشمع کف اتاق، چوب پنبه و وینیل است. چوب پنبه که مصنوعی نیست، خوش تیپ است، اما نگهداری آن دشوار است و بطور انحصاری دوام ندارد. اساسا، دیگر کاشی های مقاوم در برابر کف، مواد کفپوش عالی هستند که هر دو اقتصادی هستند و به راحتی نگهداری می شوند. آنها می توانند تقریبا هر ظاهر داده شوند که وسوسه ای است که سازندگان قادر به مقاومت در برابر آن نیستند. هنگامی که کاشی های ساده، در رنگ های خوب یا بافت هستند، آنها بسیار جذاب و مناسب هستند، اما اغلب آنها را به تقلید از سنگ، آجر، موزاییک و یا مواد دیگر، و نتایج به طور کلی از طبیعت کمتر رضایت بخش است. وینیل های خالص گران ترین کفپوش های انعطاف پذیر هستند و از نظر طراحی بسیار شکنجه شده اند. وینیل ها نرمترین و مقاوم ترین کاشی ها هستند و برای نگهداری بسیار آسان هستند. کاشی آسفالتی کمترین هزینه است و در نتیجه کفپوش مقاوم در برابر آن به طور گسترده استفاده می شود، اگرچه کاملا شکننده و سخت است. آزبست وینیل تا حدودی نرمتر است و از نظر مقاومت در برابر چربی، آسفالت نسبت به آسفالت بهتر است، اما هزینه آن به طور کلی بالاتر است. مشمع کف اتاق، که هزینه آن بین آسفالت و کفپوش وینیل خالص است، قوی و مناسب برای استفاده های سنگین است.

کاشی های سرامیکی و کاشی های معدنی (غیر آهنی) فقط برای مواردی مانند حمام ساخته می شوند، اما به خصوص در مورد کاشی های معدنی، برای تقریبا هر فضا مناسب هستند. نصب معمولا نیاز به بستر سیمان بیش از زیر کف موجود است، و این مواد را در ساختمان های موجود دشوار می کند. کفپوش های کاشی کاری مانند سایر مواد طبیعی دارای زیبایی طبیعی هستند و از مزایای اضافی نگهداری آسان می باشند.اگر به دنبال مدرن ترین سبک های طراحی داخلی دردنیا و سبک های نوین دکوراسیون داخلی هستید؛با طراحان آریا همراه باشید.

طبقه چوب هنوز هم درصد بسیار زیادی از تمام طبقه ها در طراحی داخلی، به ویژه در اقامتگاه ها را تشکیل می دهد. علاوه بر طبقه بلوط نوار، استاندارد برای بسیاری از خانه های آپارتمانی و یا خانه، بسیاری از الگوهای زیبا از پارکت های پیش ساخته در انواع جنگل و در بسیاری از اشکال و اندازه های موجود است. این کاشی های چوبی می تواند مانند کاشی های کف مقاوم در برابر کف های موجود نصب شود. کف های چوبی دارای گرما و زیبایی اند، اما نیاز به مراقبت بیشتری از برخی کاشی های مصنوعی یا کاشی های معدنی دارند.

نمادگرایی و سبک در طراحی داخلی
نمادگرایی و سبک در طراحی داخلی

دیوارها
هر دیوار یک ماده در خود است؛ و به طور ایده آل هیچ ماده ای، اگر به درستی استفاده شود، باید پوشش داده شود. بعضی از ساختمان های زیبا که از سال ۱۹۶۰ ساخته شده اند، در ساختار بافت طبیعی خود بتن را استفاده می کنند، که نشانگر قالب های چوب با فرم های چوبی به عنوان بیان آگاهانه از مواد است. در طول قرن نوزدهم، جعلی در طراحی بسیار محبوب بود و بخشی از نگرانی از بیان واقعی مواد امروز شورش علیه سنت قبلی است. در قرن بیستم، به عنوان مثال، دیوارهای آجری داخلی بسیار زیبا و مطلوب در نظر گرفته می شود، اما بسیاری از خانه های قدیمی خانه دارای لایه های گچ و نقاشی یا کاغذ دیواری در بالای آجری جذاب هستند.

برای جزئیات یا دستگاه تزئینی برای مدت طولانی پس از دلیل معتبر برای ناپدید شدن، غیرممکن است. پانل های دیواری برای صدها سال محبوب بوده است و در واقع بافت چوب طبیعی، گرما و ظرافت را افزوده است. تنها راهی که صنعتگران دوره های قبلی قادر به اعمال پانل های چوبی بودند، در قالب ها (رشته ها و ریل ها) و یا wainscotting بود، از آنجا که چوب پانل از چوب جامد ساخته شده بود و باید به ابعاد باریک شکسته به منظور جلوگیری از انحراف و کاهش است. از آن نیاز به جزئیات زیبا از mouldings، جزئیات حک شده و پانل با دقت نسبت داده شده است. هنر مشابهی گلی بعدا توسعه یافت. بدیهی است، هزینه های ساخت و ساز ساختمان قرن بیست و هفتم به ندرت کیفیت واقعی را در پانل های پیچیده و یا گچ کاری بسیار پر زرق و برق ارائه می دهند و این نوع طراحی تقلیدی در ساختمان مدرن مناسب نیست. اما پانل های چوبی و کفپوش در بسیاری از روکش های زیبا به راحتی در دسترس هستند و طیف وسیعی از پوشش های زیبا و گران قیمت را برای فضاهای مهم ارائه می دهند. از سوی دیگر، پیشگامان، خرده فروشی های ارزان قیمت، اغلب به عنوان مواد تکمیل برای زیرزمین، تفریحی و یا اتاق های تمیز در بسیاری از خانه ها در ایالات متحده استفاده می شود.

استفاده از mouldings جعلی، با قالب های چاپی و یا پانل یا با هر یک از مصالح بی شماری از مواد دیوار پوشش از آجر تصویری به نقاشی های دیواری هنری ضعیف، نوع دکوراسیون است که یک طراح خوب اجتناب می کند. با این حال، هر داخلی نباید یک فضای ساده و بدون دیوار طبیعی باشد. تصاویر پس زمینه بسیار تزئینی به مدت طولانی در الگوهای پررنگ و هیجان انگیز موجود است. اغلب در طراحی قرن بیستم، یک کاغذ قوی تنها بر روی یک دیوار کار می کند، به جای این که کل فضا را با الگوی غالب احاطه کرده باشد. بسیاری از تصاویر پس زمینه، مانند کاغذ چرم مصنوعی و shiki ابریشم از شرق دور، بافت طبیعی است. برای فضاهای عمومی و برای هر فضایی که نیاز به نگهداری آسان و پاکیزگی خاص است، تعدادی از تصاویر پس زمینه توسعه یافته است که کاملا قابل شستشو و بهداشتی هستند. اکثر این پارچه های وینیل پوشش داده شده اند، و برخی از آنها بسیار قوی و بادوام هستند و مخصوصا برای فضاهای مانند هتل یا بیمارستان استفاده می شود. از آنجا که این پارچه های دیواری پوشش داده شده با وینیل معمولا توسط طراحان و معماران مشخص شده است، سطح طراحی بسیار بالاتر از آنچه که برای خانه ساخته شده است.

با استفاده از پارچه های روکش شده به کاغذ، بسیاری از مواد دیوار پوششی وجود دارد. این پوشش ها گرما و بافت، و همچنین ویژگی های صوتی ارائه می کنند. پارچه ها به طور کلی به عنوان پوشش های دیواری در گذشته مورد استفاده قرار گرفته و همچنان محبوب هستند.

تخیل طراح و بودجه مشتری تنها محدودیت هایی است که می توان برای پوشش دیوار استفاده کرد. بعضی از آنها مانند کاشی های سرامیکی یا موزاییک بسیار کاربردی هستند؛ بعضی از آنها، مانند چوب پنبه، دارای ویژگی های صوتی عالی هستند. برای کارکردی یا به دلایل زیبایی شناسی، طراح میتواند از مواد مانند چرم، فلزات، ورقههای پلاستیکی یا شیشه استفاده کند. بدون دیوار به خودی خود باید بدون ارتباط با کل طرح طراحی و یا انتخاب شود.

پنجره ها  و درب
پنجره ها و درها در طراحی معاصر به عنوان عناصر تزئینی یا به عنوان بخشی از ترکیبات متقارن قرار نمی گیرند، بلکه عمدتا به عنوان عناصر کاربردی شناخته می شوند و به صورت چنین بیان می شوند. اگر پنجره ها به دقت طراحی شده و برای نور، تهویه، هوا و برای مشاهده قرار گرفته اند، درمان تزئینی اغلب غیر ضروری است و یک دستگاه ساده مانند سایه یا شاتر برای کنترل نور و حریم خصوصی کافی است. با این حال، اکثر ساختمانها نیازمند درمان پنجره هستند، زیرا مراقبت های خاصی در قرار دادن فرسایش توسط سازندگان صورت نگرفته است.

اغلب دستگاه های استفاده شده، پرده ها و پارچه ها هستند. گرچه معنای تمایز بین این دو تفاوت وجود ندارد، پارچه های تزئینی، درمان های پیچیده تر را با پوشش، سرپوشیده، شال و روسری نشان می دهد. از سوی دیگر یک پرده سبکتر، مستقیمتر، کمتر تئاتری و کارآمدتر است. اغلب مواد نوری برای ارائه حریم خصوصی یا کنترل نور با کمترین تأکید انتخاب شده است. پرده، با این حال، تنها کنترل جزئی در مورد نور، تاریکی و حریم خصوصی را ارائه می دهد. کنترل کامل یا حریم خصوصی اغلب مستلزم سایه، پرده یا کرکره است. سایه های پنجره بدون مرزهای بیش از حد تزیین شده و پرچم ها یک دستگاه کاملا مناسب برای این کنترل ها است و همچنین پرده های پنجره ای قابل قبول هستند.

از دهه ۱۹۶۰ طراحان تلاش کرده اند تا درمان های پنجره ساده تر کنند و اگر پرده ها، سایه ها یا پرده های مناسب برای دلایل عملکردی یا زیبایی شناختی مناسب نباشد، دستگاه هایی مانند زنجیر یا مهره های روی پنجره یا پانل های کشویی بسیار ساده موثرتر از درمان های پیچیده تر.

ملاحظات ضروری برای ویندوز باید بر اساس نیازهای عملکردی و هدف کلی زیبایی شناختی باشد. اگر یک فضای به وضوح در شرایط معماری طراحی شده باشد و یک تصویر منسجم داشته باشد، به ندرت امکان نمایش یک پنجره یا درب را دارد. پنجره های ضعیف دقیق در ساختمان های اداری و یا خانه های آپارتمانی اغلب با استفاده از مواد پرده ای ساده و پوشش دیوار پنجره کامل بازی می کنند. درمان دیوار به دیوار و کف تا سقف یک دیوار پنجره اغلب تنها راه نمایش جزئیات ناخوشایند است.

درب ها باید به دقت برنامه ریزی شوند، مربوط به نوسان و مکان به نیازهای عملکردی، و ارتفاع، رنگ، مواد و یا بافت خود را به سطوح دیوار مجاور یا عناصر طراحی در فضا. بیشتر درهای استفاده شده در قرن بیستم درهای “درهم ریختگی” هستند؛ یعنی آنها سطوح ناهموار ساخته شده از چوب یا فلز دارند؛ حتی در جایی که شیشه مورد استفاده قرار می گیرد معمولا تلاش می شود تا حداکثر سطح شیشه ای را با فریم ها و قالب ها باز کند. گاهی اوقات درهای ورودی به فضاهای مهم طراحی شده یا تزئین شده به عنوان نقاط کانونی ترکیب، اما معمولا تمرکز بر برتری در جزئیات و سخت افزار و نه طراحی های سطح تزئینی است.اگر به دنبال مدرن ترین سبک های طراحی داخلی دردنیا و سبک های نوین دکوراسیون داخلی هستید؛با طراحان آریا همراه باشید.